Na noworocznym koreańskim stole

Seollal to tradycyjny czas rodzinnych spotkań, niczym polskie Boże Narodzenie. A gdzież miałyby się te spotkania odbywać, jeśli nie przy suto zastawionym stole? Dlatego dzisiaj, na zakończenie pierwszego dnia Roku Psa, opowiem Wam o potrawach które najczęściej można spotkać na koreańskim noworocznym stole.

Odświętny koreański stół: w centrum hoemuchim i galbi

W pierwszym dniu nowego roku na koreańskich stołach musi pojawić się tteokguk. Według koreańskiej tradycji, zjedzenie w Seollal miski tego bulionu z dodatkiem suszonych wodorostów miyeok i ciastek ryżowych tteok ma zapewniać pomyślność na cały rok. O tteokguk pisałem nie tak dawno, pierwszego stycznia – „magia” tej zupy działa bowiem niezależnie od tego, czy spożywamy ją w pierwszym dniu nowego roku według kalendarza gregoriańskiego czy księżycowo-słonecznego 😉

Tteokguk - koreańska noworoczna zupa

Kolejnym świątecznym koreańskim daniem jest japchae - makaron ze skrobi słodkich ziemniaków (tzw. glass noodles albo cellophane noodles), smażony w oleju sezamowym z warzywami, grzybami, mięsem i innymi dodatkami. To jedno z moich ulubionych dań! Na noworocznych stołach często pojawia się też tzw. koreańska "pizza", czyli jeon  – placki z drobno posiekanych lub utartych warzyw z dodatkiem mąki pszennej i roztrzepanego jajka. W Pohang, jak na miasto nadmorskie przystało, do przygotowania jeon zamiast warzyw mogą zostać użyte… ostrygi.

Jeon: po prawej w wersji warzywnej, po lewej - z ostrygami

Tyle „klasycznych” noworocznych dań. Gdyby jednak na koreańskich stołach w Seollal pojawiały się wyłącznie one, zapewne w kraju zapanowałaby żałoba, a cały naród przygotowywałby się na rychłą śmierć głodową 😈 Dlatego oprócz tych wymienionych powyżej pozycji „obowiązkowych”, koreańskie noworoczne stoły uginają się pod ciężarem innych dań - odzwierciedlających charakterystykę danego regionu oraz gusta domowników. Jako że mieszkamy nad morzem, w naszym menu nie mogło zabraknąć dzisiaj hoemuchim - sashimi Pohang style z dodatkiem drobno posiekanego chili i cebuli, pokrojonego w słupki ogórka i koreańskiej gruszki bae oraz pikantnej pasty chogochujang, przez zjedzeniem zawijanego w sezamowe liście. Był też maeuntang – pikantna, treściwa zupa rybna. I choć na co dzień nie jemy mięsa, w ten świąteczny dzień na stole w domu moich teściów pojawiło się galbi – grillowane żeberka wołowe, marynowane w słodkim sosie sojowym.

Tak wygląda z bliska japchae

Jeśli pamiętacie z któregoś z moich wcześniejszych wpisów zdjęcia nakrytych koreańskich stołów (niekoniecznie świątecznych), to wiecie że ich blaty są praktycznie niewidoczne, gdyż każdą wolną przestrzeń wypełniają drobne przystawki, banchan. Tak też było i dzisiaj – na naszym stole po raz pierwszy tej zimy pojawiła się gogikimchi - rybna kimchi, a także poddawana krótkiej fermentacji mulkimchi, rozmaite warzywa, no i oczywiście ryż. A na deser? Po tak obfitym świątecznym posiłku chyba nikt nie wcisnąłby w siebie deseru… Na szczęście w Korei słowo „deser” zazwyczaj nie oznacza słodyczy, lecz… owoce. A na te ostatnie zawsze znajdę miejsce – szczególnie, że w Korei zaczął się już sezon na truskawki 😋

"Morska" część pomnika wspólnoty i harmonii na Przylądku Homigot - druga dłoń znajduje się na brzegu

Najlepszym lekarstwem na kontrolowane przejedzenie jest spacer. Dlatego w przerwie pomiędzy lunchem a obiadem wybraliśmy się całą rodziną na pobliski Homigot, najdalej na wschód wysunięty skrawek Półwyspu Koreańskiego, słynny m.in. dzięki pomnikowi wspólnoty i harmonii w formie dwóch gigantycznych dłoni, w tym jednej zanurzonej w wodach Morza Wschodniego.

A na koniec tego dnia, pozwólcie że złożę Wam życzenia pomyślności we właśnie rozpoczętym Roku Psa: Saehae bok mani badeuseyo! 😊