Polak w Seulu

Nie wyobrażam sobie życia bez owoców. Na szczęście Koreańczycy również. To właśnie owoce sezonowe są najczęstszym koreańskim deserem. Przy czym słowo „sezonowe” ma tutaj kluczowe znaczenie, bo owoce dostępne w koreańskich marketach czy na ulicznych straganach w zdecydowanej większości nie pochodzą z importu, lecz są w uprawiane na Półwyspie Koreańskim. Część spośród owoców, które jemy w Korei, zapewne świetnie znacie – choć niekoniecznie w tych samych odmianach. Jest jednak kilka wyjątków specyficznych wyłącznie dla Korei i okolic; to właśnie przede wszystkim na nich chciałbym się w tym wpisie skoncentrować. Chamoe - choć to melon, rozmiarem przypomina raczej... jabłko.  Źródło Zacznijmy od koreańskiego melona, chamoe ( 참외 ). Jest on znacznie mniejszy od swoich dostępnych w Europie kuzynów – długość tego owocu o jajowatym kształcie zwykle nie przekracza 15 cm. Skórkę ma gładką, żółtą, w białe podłużne paski. Miąższ podobny do melona miodowego, ale nieco twardszy i nie tak

Wczoraj w Korei obchodziliśmy Samiljeol ( 삼일절 ) – rocznicę krwawo stłumionego zrywu niepodległościowego przeciwko okupacji japońskiej, który miał miejsce w Seulu w dniu 1 marca 1919 r. Pora więc na krótką lekcję koreańskiej historii. Obchody 35. rocznicy Zrywu Niepodległościowego 1 Marca 1919 r. Źródło Koniec XIX wieku to w Azji Południowo-Wschodniej czas narastającego konfliktu o wpływy pomiędzy Japonią, Chinami i… Rosją. Jedną z jego ofiar stało się coraz bardziej niestabilne ekonomicznie i nękane powstaniami chłopskimi królestwo koreańskie. W 1876 roku, Japończycy wymusili na Koreańczykach otwarcie trzech portów morskich (Busan, Incheon i Wonsan) na zasadzie eksterytorialności. Kolejnym kamieniem milowym na drodze do uzależnienia Korei od Japonii stał się rok 1897, kiedy to Gojong, dwudziesty szósty król z dynastii Joseon, proklamował Cesarstwo Koreańskie. Paradoksalnie, zmiana statusu z królestwa na cesarstwo nie wzmocniła państwa koreańskiego, a jedynie „przesunęła” j