A najszybszy Internet na świecie jest w... Korei

Według badania przeprowadzonego przez firmę Akamai Technologies, w trzecim kwartale tego roku średnia prędkość Internetu w Korei Południowej była najwyższa na świecie, osiągając 26,3 Mbps. Na kolejnych dwóch miejscach w tym rankingu znalazły się Hong Kong (20,1 Mbps) i Norwegia (20 Mbps). Tym samym, Korea jest jednym krajem na świecie, w którym średnia prędkość Internetu w trzecim kwartale 2016 r. przekraczała 25 Mbps. Dla porównania, średnia prędkość światowego Internetu w tym samym okresie wyniosła 6,3 Mbps i była o 21% wyższa niż przed rokiem. To już jedenasta z rzędu edycja badania przeprowadzanego co kwartał przez firmę Akamai Technologies, w której koreański Internet okazuje się być najszybszy na świecie. Korea Południowa zajmuje również pierwsze miejsce wśród krajów o największej dostępności Internetu szerokopasmowego o prędkościach 10 Mbps (78%), 15 Mbps (61%) i 25 Mbps (34%).

Powyższe dane potwierdzają wyniki innego badania przeprowadzonego latem tego roku przez analityków z amerykańskiej firmy RootMetrics. Wykazano w nim, że Internet mobilny w Seulu jest najszybszy na świecie. Mediana prędkości pobierania oferowanej przez jednego z dostawców Internetu mobilnego, firmę LG U+, wyniosła 74,7 Mpbs (tak, to nie zbieżność nazw – firma, znana Polakom z produkcji telewizorów i pralek, jest również m.in. wiodącym koreańskim operatorem komórkowym i… producentem leków). Na kolejnych miejscach wspomnianego rankingu znalazły się Madryt (44,6 Mbps), Tokio (39 Mbps), Londyn (29,8 Mbps), Paryż (29,7 Mbps), Dublin (28,7) i Nowy Jork (23,7 Mbps).

Rankingi nie kłamią: taką prędkość ma nasze domowe wi-fi...

Oczywiście, niektórych z Was te dane nie przekonają, więc nie pozostaje mi nic innego, jak odwołać się do własnego autorytetu 😎 Z moich osobistych obserwacji wynika, że koreański Internet jest nie tylko szybki (powyżej pewnych prędkości, kolejne Mbps nie robią na mnie wrażenia), ale przede wszystkim wszechobecny. Z lokalnego hotspotu możemy skorzystać na lotnisku, w większości kawiarni, restauracji, autobusach podmiejskich, pociągach, itp. Co ważne, aby skorzystać z darmowego wi-fi, nie musimy podawać tysiąca danych osobowych, brać udziału w głupiej ankiecie czy oglądać reklam. Co więcej, wszyscy operatorzy sieci komórkowych umożliwiają abonentom nieodpłatne korzystanie ze swoich hotspotów, które znajdują się praktycznie wszędzie, w tym… w seulskim metrze. W tym ostatnim przypadku, zasięg Internetu bezprzewodowego jest nie ograniczony wyłącznie do stacji; surfować w sieci można również pomiędzy nimi, a prędkości bynajmniej nie są małe.