Hangullal

9 października jest obchodzony w Korei Południowej jako rocznica stworzenia współcześnie stosowanego alfabetu koreańskiego, Hangul.

Król Sejong Wielki

Przed stworzeniem Hangul i wprowadzeniem go do powszechnego użycia, w Korei posługiwano się klasycznym alfabetem chińskim oraz kilkoma systemami zapisu opartymi na znakach alfabetu sinokoreańskiego, takimi jak idu, hyangchal, gugyeol i gakpil. Jednak z uwagi na znaczne różnice między językiem chińskim i koreańskim oraz złożoność systemów zapisu, opanowanie ich pozostawało poza zasięgiem ludzi z niższych klas społecznych. XV-wieczny władca, król Sejong Wielki z dynastii Joseon postanowił więc rozwiązać problem analfabetyzmu poprzez stworzenie nowego, prostszego alfabetu koreańskiego.

Według Roczników Dynastii Joseon (Sejong Sillok), dokument wprowadzający nowy alfabet, Hunminjeongeum, został opublikowany w 1446 r., w 9. miesiącu kalendarza księżycowego. Rocznicę stworzenia Hangul obchodzono po raz pierwszy w 1926 r., z inicjatywy Koreańskiego Towarzystwa Językowego. Jako datę obchodów wybrano 4. dzień listopada według kalendarza gregoriańskiego, a więc ostatni dzień 9. miesiąca kalendarza księżycowego. Po odkryciu w 1940 r. oryginału dokumentu Hunminjeongeum Haerye – komentarza do Hunminjeongeum – ustalono, że dokument prezentujący nowy alfabet musiał zostać upubliczniony w pierwszych dziesięciu dniach 9. miesiąca kalendarza księżycowego. Ponieważ w 1446 r., 10. dzień 9. miesiąca kalendarza księżycowego odpowiadał dacie 9 października według kalendarza juliańskiego, to właśnie ten dzień został ostatecznie uznany za dzień proklamacji Hangul (Hangullal). Począwszy od 1945 r., z przerwą w latach 1991-2012, święto to jest w Korei Południowej dniem urzędowo wolnym od pracy.

W klasycznej wersji Hangul składa się z 24 liter prostych mających swoje odpowiedniki w alfabecie łacińskim, w tym 14 spółgłosek (ㄱ - g, ㅋ - k, ㄴ - n, ㄷ - d, ㅌ - t, ㄹ - r/l, ㅁ - m, ㅂ - b, ㅍ - p, ㅅ - s, ㅈ - j, ㅊ - ch, ㅇ - ng i ㅎ - h) oraz 10 samogłosek (ㅏ - a, ㅓ - eo, ㅗ - o, ㅜ - u, ㅡ - eu, ㅣ - i, ㅑ - ya, ㅕ - yeo, ㅛ - yo i ㅠ - yu). Kolejne 27 liter to złożenia 2 lub 3 znaków podstawowych. Litery wchodzą w skład sylabogramów, zawierających przynajmniej po jednej spółgłosce i po jednej samogłosce.

Czy opanowanie Hangul jest wyzwaniem? Patrząc na powyższy „podręcznikowy” opis, zapewne wielu z Was uzna, że tak. Ale – jak zwykle – teoria nie idzie w parze z praktyką. Niespecjalnie się przykładając do nauki, po 2 miesiącach pobytu w Korei z zachwytem 6-latka byłem w stanie mniej lub bardziej płynnie przesylabizować wszystkie napotkane napisy! Gorzej ze zrozumieniem...